

سلام دوستان ... در قسمت قبل آموزش جاوا اسکریپت مفاهیم زیر را یاد دادیم .
حال با ادامه دورهآموزش طراحی سایت همراه باشید
متغیرها Variables ظرف هایی برای ذخیره ی مقادیر داده ها (data values) محسوب می شوند.
در این مثال x، y و z هر سه متغیر هستند.
مثال:
var x = 5;
var y = 6;
var z = x + y;
document.getElementById("demo") = z;
از مثال بالا می توانیم نتیجه بگیریم.
X مقدار 5 را درخود ذخیره می کند.
Y مقدار 6 را ذخیره می کند.
Z مقدار 11 را نگه می دارد.
در این مثال price1، price2 و total هر سه متغیر هستند.
< script >
var price1 = 5;
var price2 = 6;
var total = price1 + price2;
document.getElementById("demo") =
"The total is: " + total;
< /script >
در برنامه نویسی، درست مثل جبر، برنامه نویس به منظور ذخیره سازی مقادیر از متغیرها استفاده می کند (مانند price1 که مقدار 5 را نگه می دارد).
در برنامه نویسی، مانند جبر، متغییرها را در عبارات (expression) بکار می بریم (total = price1 + price2).
از مثال بالا می توان حاصل متغیر سوم را محاسبه کرد که 11 می باشد.
تمامی متغیرهای جاوا اسکریپت را باید با اسم های منحصر به فرد شناسایی کرد.
این اسامی منحصر به فرد / identifier شناسه اطلاق می گردند (نامیده می شوند).
شناسه ها می توانند اسم های کوتاه (مثل x و y) یا کلمات توصیفی از قبیل age، sum، totalVolumeباشند.
قوانین کلی برای ساخت اسامی ویژه ی متغیرها به شرح زیر هستند.
نکته:
شناسه ها در جاوا اسکریپت به کوچک بزرگی حروف حساس هستند.
در زبان جاوا اسکریپت، علامت مساوی (=) یک عملگر جایگزین (تخصیص مقدار) محسوب می شود و نه یک عملگر مساوی مانند ریاضی (برابر با).
مثال زیر در علم جبر هیچ معنا و کاربردی خاصی ندارد.
x = x + 5
اما همین نمونه در جاوا اسکریپت کاملاً استاندارد و متعارف تلقی می گردد : مقدار x + 5 را به x تخصیص می دهد.
(مقدار x + 5 را محاسبه کرده و نتیجه را در x قرار می دهد. مقدار x به اندازه ی 5 افزایش می یابد.
عملگر مساوی در جاوا اسکریپت اینگونه نوشته می شود : ==.
متغیرها در جاوا اسکریپت قادر هستند مقادیر عددی و همچنین مبتنی بر نوشته مانند 100 و "John Doe" را در خود ذخیره کنند.
در برنامه نویسی، مقادیر مبتنی بر متن/ text values، رشته های متنی (text strings) خوانده می شوند.
جاوا اسکریپت می تواند نوع داده های مختلفی را پذیرفته و مدیریت کند، اما فعلاً به همان نوع های عددی و رشته ی بسنده می کنیم.
رشته (string) داخل علامت های " " یا ' ' قرار داده می شوند. اعداد بدون علامت نقل و قول نوشته می شوند.
در صورت قرار دادن علامت نقل و قول اطراف یک عدد، با آن به عنوان یک رشته ی متنی (text string) برخورد می شود.
مثال:
var pi = 3.14;
var person = "John Doe"
var answer = 'Yes I am!';
اعلان یا تعریف یک متغیر در برنامه نویسی همان فرایند ایجاد متغیر است.
متغیر را در زبان جاوا اسکریپت با استفاده از کلید واژه ی var تعریف می کنیم
پس از تعریف، متغیر تهی است و هیچ مقداری ندارد.
به منظور تخصیص / assign یک مقدار به متغیر دلخواه کافی است از علامت = استفاده کنید.
همچنین می توان مقداردهی یک متغیر را هنگام تعریف آن انجام داد.
در مثال زیر، متغیری به نام carName ایجاد کرده و "Volvo" را به عنوان مقدار به آن تخصیص داده ایم، سپس مقدار را داخل یک پاراگراف HTML با شناسه ی "demo"به عنوان خروجی قرار می دهیم.
توصیه می شود تمامی متغیرها را در ابتدای اسکریپت تعریف کنید.
این امکان وجود دارد که چندین متغیر را در یک دستور واحد ایجاد کنید.
کافی است دستور را با کلید واژه ی var آغاز کرده و متغیرها را با ویرگول از هم جدا کنید
یک تعریف (declaration) همچنین می تواند چندین خط ادامه داشته باشد (پوشش داده یا دربرگیرد).
در برنامه های رایانه ی، متغیرها اغلب بدون یک مقدار مشخص تعریف می شوند. مقدار می تواند چیزی باشد که باید آن را تعریف یا اعلان کرد و یا چیزی که بعده ها ارائه می گردد مانند ورودی کاربر (user input).
متغیری که بدون مقدار معینی اعلان شود، مقدار آن undefined خواهد بود.
متغیر carName پس از اجرای این دستور مقدار تعریف نشده یا undefined را خواهد داشت.
مثال:
در صورت تعریف مجدد یک متغیر جاوا اسکریپت، به خاطر داشته باشید که متغیر مقدار خود را از دست نخواهد داد.
متغیر carName هنوز مقدار اولیه ی خود "Volvo" را پس از اجرا این دستورات حفظ خواهد کرد.
می توان در جاوا اسکریپ با متغیرها و به وسیله ی عملگرهای = و + محاسبات انجام داد.
در صورت افزودن عدد به رشته، باید توجه داشته باشید که عدد یک رشته محسوب می شود و از این رو به رشته الحاق می گردد (concatenation).
آن دسته از عملگرهای جاوا اسکریپت که برای محاسبه بکار می روند به ترتیب زیر هستند.
یک عملیات محاسباتی متعارف روی دو عدد عملیات لازمه را انجام می دهد .
حال این دو عدد ممکن است لیترال (literal) باشند.
اعداد (در عملیات حسابی) عملوند operand / خوانده می شوند . عملیات که بین دو عملوند صورت می گیرد توسط operator / عملگر تعریف می شود .
عملگر جمع addition operator / اعداد را جمع می بندد.
عملگر تفریق subtraction / اعداد را منها (از هم کسر) می کند.
تفریق
عملگر ضرب multiplication / (*) اعداد را در هم ضرب می کند.
ضرب
عملگر تقسیم (/)(division) اعداد را بر هم تقسیم می کند.
تقسیم
عملگر modular (%) باقی مانده ی تقسیم را برمی گرداند.
باقی مانده ی تقسیم
عملگر افزاینده / (++) اعداد را یک واحد افزایش می دهد.
کاهش
بیانگر اولویت یا ترتیبی است که عملیات در عبارت حسابی باید یکی پس از دیگری اجرا شوند .
آیا نتیجه ی مثال بالا برابر است با 150 * 3 یا 100 + 150؟
آیا عملیات جمع اول انجام می شود یا ضرب؟
عملیات ضرب درست مشابه ریاضیاتی که در مدرسه آموختیم بر دیگر عملیات از جمله جمع تقدم دارد .
عملگر ضرب (*) و تقسیم (/) بر جمع (+) و تفریق (-) تقدم دارند .
همان طور هم که در مدرسه آموختیم که با استفاده از پرانتز می توان ترتیب اولویت را تغییر داد.
عملیاتی که در پرانتز قرار می گیرند، اول محاسبه می شوند .
هنگامی که عملیات زیادی وجود دارد که دارای اولویت یکسان می باشند(مانند جمع و تفریق که از نظر اولویت با هم برابر هستند)، عملیاتی از این دست از چپ به راست محاسبه می شوند.
جدول زیر کلیه ی عملگرهای محاسباتی جاوا اسکریپت را به ترتیب اولویت فهرست می کند.
عبارات داخل پرانتز کاملاً پیش از اینکه مقدار در بقیه ی عبارت بکار گرفته شود محاسبه می گردد.
دوره آموزش طراحی سایت ادامه دارد
سلام دوستان ... در قسمت قبل آموزش جاوا اسکریپت مفاهیم زیر را یاد دادیم .
حال با ادامه دوره آموزش طراحی سایت همراه باشید
دستور Syntax جاوا اسکریپت : Syntax یا دستور گرامری در حقیقت یک سری قوانین است که به وسیله ی آن می توان فهمید برنامه های جاوا اسکریپت چگونه ساخته می شوند.
یک برنامه ی کامپیوتری / Computer program در واقع فهرستی از "دستورات / instructions" می باشد که باید توسط رایانه "اجرا / execute" شود.
در یک زبان برنامه نویسی به instruction های برنامه، Statement (دستور) گفته می شود.
جاوا اسکریپت نیز یک زبان برنامه نویسی محسوب می شود.
دستورات زبان جاوا اسکریپت توسط کاراکتر نقطه ویرگول (;) از هم جدا می شوند.
دستورات جاوا اسکریپت متشکل است از : values (مقادیر)، Operators (عملگرها)، Expressions (عبارات)، Keywords (کلیدواژه ها) و Comments (توضیحات).
لفظ ها یا لیترال های جاوا اسکریپت JavaScript literals :
مهمترین قوانین برای نوشتن مقادیر ثابت عبارتند از
مفهوم Numbers – اعدادی که با اعشار (decimal) یا بدون اعشار نوشته می شوند، به ترتیب زیر
10.50
1001
مفهوم Strings – رشته ها متن یا نوشته هایی هستند که درون علامت های " " یا ' ' نوشته می شوند.
"John Doe"
'John Doe
مفهوم Expressions – عبارات نیز می توانند نمایان گر مقادیر ثابت باشند.
5 + 6
5 * 10
در یک زبان برنامه نویسی، متغیرها (variables) به منظور ذخیره سازی (store) مقادیر داده ها بکار می روند.
جاوا اسکریپت با استفاده از کلید واژه ی var متغیر تعریف (define) می کند.
علامت مساوی (=) را به منظور تخصیص مقادیر به متغیرها مورد استفاده قرار می دهیم.
در این مثال، x به عنوان متغیر تعریف شده، سپس به مقدار 6 به آن اختصاص داده شده است.
var x;
x = 6;
جاوا اسکریپت با استفاده از عملگر جایگزین / assignment operator(=) مقادیر را به متغیر ها نسبت (تخصیص / assign) می دهد.
var x = 5;
var y = 6;
جاوا اسکریپت با استفاده از عملگرهای محاسباتی (arithmetic operator) از جمله :+ - * / مقادیر را محاسبه (compute) می کند.
(5 + 6) * 10
واژه های کلیدی (Keyword) جاوا اسکریپت به منظور شناسایی عملیاتی که باید (انجام) پیاده شود مورد استفاده قرار می گیرد.
در واقع کلید واژه ی var به مرورگر دستور / اطلاع می دهد یک متغیر جدید ایجاد کند.
var x = 5 + 6;
var y = x * 10;
واژه های کلیدی (Keyword) جاوا اسکریپت به منظور شناسایی عملیاتی که باید (انجام) پیاده شود مورد استفاده قرار می گیرد.
در واقع کلید واژه ی var به مرورگر دستور / اطلاع می دهد یک متغیر جدید ایجاد کند.
var x = 5 + 6;
var y = x * 10;
تمامی دستورات جاوا اسکریپت لزوماً "اجرا" نمی شوند.
کدهایی که پس از کاراکتر // یا بین */ و /* قرار داده می شوند در حقیقت توضیح (comment) محسوب می شوند و از این رو در اجرا نادیده گرفته می شوند.
تمامی شناسه های (identifier) جاوا اسکریپت به کوچک و بزرگی حروف حساس هستند.
به عنوان مثال، lastName و lastname گرچه هر دو متغیر هستند ولی به دلیل تفاوت در کوچک و بزرگی حروف کاملاً از هم متمایز تلقی می گردند.
در گذشته، برنامه نویسان از سه روش برای گنجاندن چندین کلمه در یک اسم متغیر واحد استفاده می کردند.
در جاوا اسکریپت اجازه ی استفاده از خط تیره (hyphen) به برنامه نویس داده نمی شود مگر برای تفریق.
جاوا اسکریپت از مجموعه کاراکترهای Unicode استفاده می کند.
از Comment ها در جاوا اسکریپت برای توضیح کد و بهبود خوانایی آن ها استفاده می شود.
همچنین از توضیحات / comments می توانیم زمانی که می خواهیم کد جایگزینی را به جای کد اصلی امتحان کنیم، کمک بگیریم.
توضیحات تک خطی با کاراکتر // آغاز می گردند.
جاوا اسکریپت هر متنی را که بین کاراکتر // و انتهای خط قرار بگیرد کاملاً نادیده می گیرد(اجرا نمی کند).
در این مثال از comment تک خطی پیش از هر خط به منظور تشریح کد مربوط استفاده شده.
مثال:
کامنت Comment های چند خطی با */ آغاز شده و با کاراکتر /* خاتمه می یابند.
هر نوشته ی که بین دو کاراکتر گفته شده قرار گیرد کاملاً توسط جاوا اسکریپت نادیده گرفته می شود.
این مثال یک توضیح چند خطی (comment block یا مجموعه ی از توضیحات) را برای تشریح کد مورد نظر بکار می گیرد.
نکته:
در بیشتر مواقع برنامه نویسان از توضیح تک خطی استفاده می کنند.
با بهره گیری از توضیحات (comments) می توان از اجرای کد جلوگیری کرد که برای اجرای تست و امتحان کردن کد جایگزین بسیار کارامد تلقی می گردد.
افزودن کاراکتر // در ابتدای خط کد باعث می شود خط کد از حالت قابل اجرا به حالت comment تبدیل شود، بدین معنا که دیگر خط کد مورد نظر اجراشدنی نبوده و به یک توضیح ساده تبدیل گردد.
این مثال با استفاده از //، اجرای یکی از خط کدها را مانع می شود.
دوره آموزش طراحی سایت ادامه دارد
جاوا اسکریپت (JavaScript) زبان برنامه نویسی HTML و وب است.
با استفاده از برنامه نویسی می توان کامپیوتر را قادر به انجام کارها یا وظایف مورد نظر کرد.
یادگیری این زبان اسکریپتی بسیار آسان و در عین حال لذت بخش است.
جاوا اسکریپت از آموزش طراحی سایت در حال حاضر یکی از محبوب ترین و پرکاربردترین زبان های برنامه نویسی است.
جاوا اسکریپت JavaScript قادر است محتوای HTML را تغییر دهد
یکی از متدهای زبان طراحی وب HTML، تابع getElementById() است.
این مثال با استفاده از متد بالا، یک المان HTML را با شناسه ی"demo" یافته و محتوای المان (innerHTML) را به "Hello JavaScript" تغییر می دهد.
مثال:
document.getElementById("demo") = "Hello JavaScript"
اصلاح استایل (style) یک المان HTML، در واقع همان تغییر خصیصه ی یک HTML است.
مثال:
document.getElementById("demo").style.fontSize = "25px"
یکی از کاربرد های زبان جاوا اسکریپت اعتبار سنجی ورودی (input) است.
توجه:
لازم به ذکر است که زبان JavaScript یک زبان اسکریپتی ساده برای وب و HTML است مبتنی بر اشیا که توسط NetScape تولید و عرضه شده است. این زبان، یک زبان شیگرا است که بر اساس استاندارد ECMA-262 Edition 3 نوشته شده است در حالی که زبان برنامه نویسی Java یک زبان برنامه نویسی شی گرای قدرتمند و کارامد برای برنامه سازی ویژه ی محیط ها و پلت فرم های گوناگون می باشد.
جاوا اسکریپت JavaScript زندگی خود را با نام Live Script آغاز نمود، اما شرکت Netscape نام آن را، احتمالا به دلیل هیجانی که می توانست از سوی زبان Java به خود بگیرد، به JavaScript تغییر داد. جاوا اسکریپت برای اولین بار در مرورگر Netscape 2.0 با عنوان Live Script به کار گرفته شد.
جاوا اسکریپت یک زبان سبک و مفسر، همراه با قابلیت های شی گرایی (Object Oriented) است که به شما این امکان را داده تا به صفحات ایستاتیک و ساده HTML ، حالت واکنش گرا و تعاملی بدهید.
به طور کلی می توان جاوا اسکریپت را در موارد زیر خلاصه کرد.
جاوا اسکریپت یک زبان سبک و مفسر می باشد (معنای مفسر این است که برنامه دستورات را به صورت خط به خط خوانده و در پایان هر خط آن را اجرا می کند. بر خلاف کامپایلر که ابتدا کل دستورات را خوانده و اشکال یابی کرده، سپس آنها را یکباره اجرا می کند).
این زبان برای ساخت نرم افزارهای میانی شبکه ( واسط ) استفاده می شود.
جاوا اسکریپت یک زبان مکمل برای HTML می باشد.
این زبان یک پلتفرم باز می باشد.
جاوا اسکریپت یک زبان طرف کاربر (Client Side) است .
زبان جاوا اسکریپت یک زبان طرف مشتری (Client Side) می باشد، به این معنی که دستورات آن در کامپیوتر کاربر و در مرورگر وی اجرا می شود. دستورات جاوا اسکریپت را مستقیما می توان درون اسناد HTML وارد کرده و یا آنها را در یک فایل مجزا قرار داد و سپس آن فایل را به صفحه HTML پیوند زد.
وجود زبان جاوا اسکریپت باعث می شود تا صفحات HTML از حالت Static و ساده درآمده و بتوانند با کاربر ارتباط برقرار کرده، مرورگر را کنترل نموده و به صورت پویا محتویات HTML تولید و به صفحه اضافه کنند.
کدهای سمت کلاینت جاوا اسکریپت، قابلیت انجام بسیاری از کارهایی که توسط کد های سمت سرور انجام می شوند را دارا هستند. برای مثال، می توانید کد جاوا اسکریپتی نوشته تا مقدار ورودی کاربر در یک کادر متن را کنترل نموده و در صورتی که وی یک آدرس ایمیل با فرمت صحیح را وارد کرده باشد، اجازه ارسال فرم و اطلاعات درون آن را بدهد.
کد های جاوا اسکریپت در صورتی که کاربر تمامی مقادیر مورد نیاز را به درستی در فرم وارد نموده باشد، پس از Submit فرم در صفحه، اجرا می شوند.
جاوا اسکریپت می تواند اعمال کاربر، مثل فشردن یک دکمه فرمان، کلیک بر روی یک لینک و... را تشخیص داده و دستورات مورد نظر را پس از انجام این رخدادها، اجرا کند.
استفاده از زبان جاوا اسکریپت، مزایای خاصی دارد که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد.
با کنترل مقادیر وارد شده توسط کاربر در فیلدهای فرم دریافت اطلاعات، می توانید از ارسال اطلاعات نا صحیح به سرور و پردازش آنها جلوگیری کنید. این کار بار ترافیکی بر روی سرور و همچنین میزان اطلاعات ارسال و دریافت شده را کاهش می دهد.
به دلیل اجرای سریع کدهای جاوا اسکریپت که در مرورگر کاربر اجرا می شوند، کاربر دیگر مجبور نخواهد بود تا پایان زمان ارسال اطلاعات به سرور و پردازش و سپس لود صفحه جهت دربافت نتیجه خود صبر کند.
به وسیله جاوا اسکریپت می توانید کدهایی طراحی نموده تا به سرعت به انجام اعمالی مثل کلیک کاربر، عبور موس از روی یک منطقه و یا زدن دکمه های کیبورد، واکنش نشان دهید.
به وسیله جاوا اسکریپت می توانید اجزایی مثل منو های بازشو، اسلایدشوها و... را طراحی نموده و به سایت خود، رابط کاربری قوی تری بدهید.
شما نمی توانید از جاوا اسکریپت، به عنوان یک زبان کامل که تمامی نیازهای برنامه نویسی تان را برآورده می کند، استفاده کنید. این زبان، فاقد امکانات مهم زیر می باشد.
زبان کلاینت ساید جاوا اسکریپت، امکان خواندن و نوشتن بر روی فایل ها را به دلیل مسایل امنیتی نمی دهد.
جاوا اسکریپت نمی تواند برای ساخت نرم افزارهای جامع و پیشرفته شبکه، به دلیل عدم پشتیبانی مناسب، به کار رود.
جاوا اسکریپت فاقد قابلیت اجرای چندین پروسه یا کار به صورت همزمان است.
یک قطعه کد جاوا اسکریپت، شامل دستوراتی است که درون یک تگ باز و بسته
... ، در صفحات وب HTML تعریف می شوند.
می توانید کدهای جاوا اسکریپت خود را که در تگ تعریف نموده اید، در هر جای صفحه وب مورد نظرتان قرار دهید، اما بهترین روش این است که آنها را در تگ ابتدای صفحه (تگ <head>) بگنجانی
تگ به مرورگر اعلام می کند که کلیه دستورات درون این تگ را به صورت مفسر خوانده و اجرا کند. بنابراین ساده ترین کد جاوا اسکریپت می تواند به صورت زیر در صفحه تعریف شود.
تگ JavaScript دو خاصیت مهم زیر را می تواند داشته باشد.
مفهوم Language :
این خاصیت تعیین می کند که شما از چه زبان اسکریپتی برای نوشتن کدهای خود استفاده نموده اید که قاعدتا بایستی javascript باشد. به همین دلیل مرورگرهای جدید، از این خاصیت صرف نظر می کنند.
مفهوم Type :
این خاصیت نیز نوع دستورات تعیین شده در اسکریپت را تعیین می کرده که رایج ترین مقدار برای آن “ text/javascript “ می باشد. به معنای اینکه به زبان جاوا اسکریپت و به صورت متنی هستند.
بنابراین تگ JavaScript شما در حالت کاملتر بایستی به صورت زیر باشد.
جاوا اسکریپت به طور کلی، فواصل خالی بین کاراکترها، Tab ها و رفتن به خط بعدی را در دستورات نادیده گرفته و تاثیری بر روی خروجی کد ندارند.
به همین دلیل می توانید با مرتب کردن و دادن فواصل لازم به خطوط کدهای خود، آنها را بسیار خوانا و قابل فهم نمایید.
معمولا هر خط کد یا دستور در جاوا اسکریپت، همانند آنچه در C++ یا Java دیده اید، با یک کاراکتر ; به پایان می رسد. اما در جاوا اسکریپت، چنانچه هر کد دستوری شما در یک خط جدا Line باشد، می توانید از به کار بردن کاراکتر; خودداری کنید. برای مثال در قطعه کد زیر، می توانید از به کار بردن ; در پایان هر دستور اجتناب نمایید.
بهتر است عادت کرده از ; در کدهای خود استفاده نمایید.
جاوا اسکریپت یک زبان حساس به بزرگ یا کوچک بودن حروف می باشد. این بدان معناست که که کلمات کلیدی زبان، نام متغیرها یا توابع و هر واژه دیگری بایستی با رعایت بزرگ یا کوچک بودن حروف نوشته شوند.
بنابراین کلمات Time، TIME و یا TiMe در این زبان با هم متفاوت می باشند.
از توضیحات یا کامنت ها، برای تشریح کدهای خود و یا غیر فعال کرد موقت آنها استفاده می کنیم. این دستورها و متون توسط موتور جاوا اسکریپت اجرا نشده و خروجی بر روی صفحه ندارند.
زبان جاوا اسکریپت از روشی همانند زبان C++ برای قرار دادن توضیحات در کدهای خود استفاده کرده و قانون های کلی زیر را داراست.
هر متنی که بین یک // و پایان یک خط دستور قرار بگیرد، یک توضیح حساب می شود.
هر متنی که بین یک /* و */ قرار بگیرد، توضیح حساب شده و می تواند حتی شامل چندین خط دستور باشد.
جاوا اسکریپت، از کاراکتر ویژه زبان HTML جهت توضیحات پشتیبانی می کند. این کاراکتر به صورت
دستورات JavaScript را می توان در بخش های < body >
و همچنین
< head >
یک سند HTML جای گذاری کرد.
در HTML، کدهای جاوا اسکریپت را باید بین تگ های < script > و < /script > درج کرد (وارد کرد).
مثال:
< script >
document.getElementById("demo") = "My First JavaScript"
< /script >
نکته:
در مثال های پیشین خصیصه ی typeبرای تگ< script >بکار برده شده مانند این نمونه
< script type="text/javascript" >
در 5 ،HTMLکلیه ی مرورگر های موجود زبان پیش فرض اسکریپت نویسی JavaScript می باشد و از این رو نیازی به خصیصه ی (attribute) type نیست.
یک تابع / function در جاوا اسکریپت در واقع یک ساختمان یا مجموعه (block) ای از کدها است، که درست زمانی که لازم است اجرا می شوند.
برای مثال، یک تابع ممکن است زمانی اجرا شود که رخدادی / event معین روی دهد درست مثل زمانی که کاربر موس را کلیک می کند.
می توان هر تعداد اسکریپت که لازم است در سند HTML قرار داد.
اسکریپت ها را می توان در بدنه ی HTML یا قسمت < body >قرار داد و یا آن ها را در بخش< head >صفحه HTML گنجاند.
نکته:
توصیه می کنیم تمامی کدهای خود را در یک مکان واحد نگه دارید.
در این مثال، یک تابع جاوا اسکریپت در بخش (بین تگ باز و بسته ی) < head > صفحه ی HTML قرار داده می شود.
زمانی که روی دکمه کلیک می کنید تابع فراخوانده (invoke) می شود.
مثال:
< !DOCTYPE html >
< html >
< head >
< script >
function myFunction() {
document.getElementById("demo") = "Paragraph changed."
}
< /script >
< /head >
< body >
< h1 >My Web Page< /h1 >
< p id="demo" >A Paragraph< /p >
< button type="button" ="myFunction()" >Try it< /button >
< /body >
< /html >
در این مثال، یک تابع جاوا اسکریپت بین تگ های باز و بسته ی < body > صفحه ی HTML قرار داده می شود.
تابع مربوطه با کلیک روی تنها یک دکمه فراخوانده می شود.
مثال:
< !DOCTYPE html >
< html >
< body >
< h1 >My Web Page< /h1 >
< p id="demo" >A Paragraph< /p >
< button type="button" ="myFunction()" >Try it< /button >
< script >
function myFunction() {
document.getElementById("demo") = "Paragraph changed."
}
< /script >
< /body >
< /html >
توصیه می شود اسکریپت ها (Script) را در پایین (انتهای) المان < body > قرار دهید. این کار در حقیقت به بارگذاری هر چه بهتر صفحه کمک می کند، زیرا که نمایش HTML با بارگذاری اسکریپت ها مسدود نمی گردد.
همچنین می توان اسکریپت ها را در فایل های خارجی جای گذاری کرد.
اسکریپت های خارجی (external scripts) زمانی بیشترین کارایی را دارند که یک کد یکسان در بسیاری از صفحات وب بکار گرفته شده است.
فایل های جاوا اسکریپت همگی دارای پسوند .jsهستند.
جهت استفاده از یک اسکریپت که در فایل خارجی قرار داده شده باشد، کافی است اسم فایل اسکریپت را داخل خصیصه ی src (source) در تگ < script > قرار دهید.
مثال:
< !DOCTYPE html >
< html >
< body >
< script src="myScript.js" >< /script >
< /body >
< /html >
می توانید ارجاع (reference) به اسکریپت خارجی را مطابق میل خود در تگ های < head > یا < body > قرار دهید.
اسکریپت مربوطه درست همانگونه عمل خواهد کرد که گویی دقیقاً همان جایی که تگ < script > قرار گرفته، جای گذاری شده.
توجه:
اسکریپت های خارجی نمی توانند دربردارنده ی تگ های < script > باشند.
.جای گذاری دستورات جاوا اسکریپت در فایل های خارجی مزایایی دارد که به ترتیب زیر می باشد
کد و HTML را از هم جدا می سازد
مدیریت و خواندن کدهای HTML و JavaScript را به مراتب آسان تر می سازد.
فایل های جاوا اسکریپت که در حافظه ی پنهان ذخیره شده باشند.(به طور موقت ذخیره شده باشند) می توانند در افزایش سرعت بارگذاری صفحه کمک شایانی بکنند.
آموزش جاوا اسکریپت از دوره آموزش طراحی سایت ادامه دارد.