شغل طراحی سایت برای چه کسانی مناسب است؟

 

آموزش طراحی سایت

 

1. چنانچه از تحصیلات دانشگاهی خود رضایت کامل ندارید و یا شغل کنونی شما مورد علاقه شما نیست یک پیشنهاد خوب برای شما داریم. با آموزش طراحی سایت میتوانید تخصصی جدید و پر کاربرد و روبه پیشرفت با درآمدی بالا و چشم اندازی روبه موفقیت آینده شغلی خود را به روش خودتان برنامه ریزی کنید

2. چنانچه شما قصد مهاجرت در یکی از کشورهای اروپایی یا کانادا یا استرالیا را دارید بهترین روش برای کسب درآمد در طی زمان اقامتتان اشتغال در یکی از شغلهای طراحی سایت می باشد . مدت زمان لازم برای اشتغال در تخصص طراحی سایت در کشور آلمان سه هفته، در کشور کانادا 5 هفته و در استرالیا 2 ماه می باشد.

3. چنانچه شما قصد بدست آوردن درآمد دلاری و کار پروژه ای برای خارج از کشور را دارید کافیست به طراحی سایت مسلط شوید و با استفاده از یک واسطه در سایتهای فریلنسری خارجی مثل freelancer.com اقدام به گرفتن پروژه نمایید.

4. چنانچه شما خانه دار هستید و یا در شهرستانهای دور که مشاغل IT و طراحی سایت در آنها رونق ندارد زندگی می کنید می توانید بصورت پروژه ای (Freelancing) در محل سکونت خود با شرکتهای کل کشور و گاهاً بین المللی کار کنید و درآمدی بین 7 تا 60 میلیون تومان در ماه کسب کنید .

5. چنانچه شما سالهای طولانی از زمان وقت خود را به درس خواندن در رشته IT و یا کامپیوتر گذرانده اید ولی از عملکرد دانشگاه خود مایوس هستید و مباحث عملی را به درستی نیاموخته اید با آموزش طراحی سایت آینده شغلی خود را در رشته تحصیلی خود تضمین نمایید.

6. چنانچه شما قصد راه اندازی یک استارتاپ اینترنتی را دارید با آموزش طراحی سایت می توانید نظارت دقیق و صحیح از عملکرد اعضای تیم خود داشته باشید و به عنوان صاحب شغل خود نیز دستی بر آتش داشته باشید.

7.همچنین اگر تمایل به ورود به بازار کار پر درآمد فرانت اند در داخل و خارج از ایران دارید می توانید آموزش خود را از دوره طراحی سایت آغاز نمایید و پس از آن وارد دوره آموزش فرانت اند شوید. مسیر خود را با کار آموزی در شرکتها معتبر ادامه دهید و در نهایت به عنوان یک فرانت کار حرفه ای مشغول به کار شوید.

آموزش کن وس Canvas

یکی از داغ ترین موضوعات HTML5 موضوع canvas می باشد، اما دقیقا canvas چیست؟
canvas یک پارچه ی ساده بافته شده ی سنگین می باشد که برای ساختن قایق، چادر، کوله پشتی، خیمه و دیگر ابزاری که استحکام لازم دارند، استفاده می شود. و همچنین توسط نقاشان به عنوان سطح نقاشی که روی چارچوب چوبی نصب شده باشد، استفاده می شود.
شاید این جوابی که شما به دنبال آن بودید، نباشد.به هرحال canvas در HTML5 از کاربرد آن توسط هنرمندان تقلید می کند و بوم نقاشی نامیده می شود.
بوم نقاشی یک فضای خالی بدون رنگ ( حتی بدون سفید) است، که قرار است با مداد و قلم موی جاوااسکریپت تبدیل به یک کار هنری شود.
البته که وجود بوم نقاشی تنها برای یک تصویر ثابت نیست. تصویر ثابت می تواند به سادگی به وسیله ی عنصر قدیمی img مورد بررسی قرار بگیرد. با جاوااسکریپت به عنوان قلم موی خود، می توانید یک انیمیشن شاد و یا حتی بازیهای تکرار شونده ایجاد کنید.
اگر قبلا انیمیشن های درخشانی ایجاد کرده اید و امید دارید که یک ورژن HTML5 ایجاد کنید، ابزاری وجود دارند که در انجام آن به شما کمک می کنند. یکی از آنها Flash to HTML5 می باشد.
HTML5 مقوله ی خیلی بزرگی است، آنقدر بزرگ که می توانید در مورد آن یک کتاب بنویسید. هدف من در این آموزش تحت پوشش قرار دادن جزئیات مربوط به بوم نقاشی نیست، بلکه تنها معرفی مختصری از آن است. به یاد داشته باشد که این تنها شروع آن است.
برای ایجاد بوم نقاشی، کد ساده ی زیر لازم است.

 

به هرحال به یاد داشته باشید که مرز یک بوم نقاشی یک آبجکت ناپیداست. این برنامه فضایی را می گیرد اما شما آن را نمی بینید. اجازه دهید یک سبک مرزی اضافه کرده و از ID برای مرجع استفاده کنیم. هدف از ID این است که با استفاده از DOM (document object model) آن را قابل دسترس کنیم. بدون مرجع ID، جاوا اسکریپت، در این مورد قلم موی شما، هیچ ایده ای برای نقاشی روی بوم ندارد.

 

اگر در قسمت بالا به جای یک تیره و مربع، یک جمجمه با دو استخوان ضربدری می بینیدبه این معناست که مرورگر شما بوم نقاشی را پشتیبانی نمی کند. ممکن است تمایل داشته باشید مرورگری دانلود کنید که با بوم نقاشی کار کند، همانطور که در زیر می بینید.

Basic Canvas Support

Basic Canvas Support	Browsers
✓ (requires ExplorerCanvas)	IE 7
✓	IE 9 Beta
✓	Firefox 3.0
✓	Safari 3.0
✓	Chrome 3.0
✓	Opera 10

جهت مشاهده نمونه مثال ها برروی دوره آموزش طراحی سایت کلیک نمایید.

جاوااسکریپت در html

آموزش javascript‏

یک اسکریپت قطعه ی کوچکی از برنامه است که می تواند به وب سایت شما تعامل اضافه کند. به عنوان مثال یک اسکریپت می تواند یک هشدار پاپ آپ مربوط به باکس پیغام تولید کند، یا یک منوی رو به پایین ایجاد کند. این اسکریپت توسط javascript یا VBScript نوشته می شود.
شما می توانید با استفاده از هر زبان اسکریپتی، کارکردهای متنوع کوچکی به نام گردانندگان رویداد بنویسید و سپس می توانید آن عملکردها را با استفاده از ویژگی های HTML اجرا کنید.
این روزها فقط javascript و چارچوب های متناظر با آن توسط بسیاری از توسعه دهندگان وب استفاده می شوند. VBScript حتی توسط برخی مرورگرها پشتیبانی هم نمی شود.
شما می توانید کد javascript را در یک فایل مجزا نگهداری کرده و سپس هرزمان که لازم بود آن را وارد کنید، یا می توانید قابلیت را در داخل خود داکیومنت HTML تعریف کنید. اجازه بدهید هر دو مورد را یکی یکی با مثال های مناسب بررسی کنیم.

 

جاوااسکریپت خارجی

اگر قصد دارید قابلیتی را تعریف کنید که در انواع داکیومنت های HTML استفاده می شود، بهتر است آن قابلیت را در یک فایل مجزای جاوااسکریپت حفظ کرده و آن فایل را وارد داکیومنت های HTML خود کنید. یک فایل جاوااسکریپت دارای ضمیمه هایی مانند js می باشد که با استفاده از برچسب< script>وارد فایل های HTML می شود.

 مثال:

تصور کنید که با استفاده از جاوااسکریپت در script.js یک عملکرد کوچک را تعریف می کنیم که دارای کد زیر می باشد.

 

function Hello()

{

    alert("Hello, World");

}

 

اکنون اجازه بدهید از فایل جاوااسکریپت خارجی بالا در داکیومنت HTML خود استفاده کنیم، مانند زیر

 

<input type="button" onclick="Hello();" name="ok" value="Click Me">

 

این مثال نتیجه ای را به دنبال خواهد داشت که می توانید با کلیک کردن برروی دکمه ی ارائه شده توسط این مثال آن را امتحان کنید.

 

جاوا اسکریپت درونی

شما می توانید کد جاوااسکریپت را مستقیما روی داکیومنت HTML خود بنویسید. معمولا کد اسکریپت را با استفاده از برچسب< script>در سربرگ داکیومنت نگهداری می کنیم در غیر این صورت هیچ محدودیتی وجود نداشته و می توانید کد خود را در هر جایی در داکیومنت به جز داخل برچسب < script> نگه دارید.

 

نمونه یک

این مثال نتیجه ای را به دنبال خواهد داشت که می توانید با کلیک کردن برروی دکمه ی ارائه شده توسط این مثال آن را امتحان کنید.

 

گردانندگان رویدادها(()EventHandler)

گردانندگان رویدادها عملکردهای تعریف شده ی ساده ای می باشند که می توانند برعلیه هر یک از عملکردهای ماوس یا صفحه کلید فراخوانده شوند. شما می توانید عملکرد خود را در یک گرداننده ی رویداد تعریف کنید که می تواند یک خط تا 1000 خط کد باشد.
در زیر مثالی را می بینید که چگونگی نگارش یک گرداننده ی رویداد را نشان می دهد. اجازه بدهید یک تیتر ساده ی ()EventHandler را در تیتر داکیومنت بنویسیم. هر زمان که کاربر ماوس را روی یک پاراگراف بیاورد، این عملکر را فرا خواهیم خواند.

 

نمونه دو

این مثال نتیجه ی زیر را تولید خواهد کرد، ماوس خود را روی آن آورده تا نتیجه را ببینید.

 

Bring your mouse here to see an alert

مخفی کردن اسکریپت ها از مرورگرهای قدیمی

گرچه بیشتر مرورگرها این روزها جاوا اسکریپت را پشتیبانی می کنند، اما هنوز مرورگرهایی قدیمی تری هستند که این کار را نمی کنند. اگر مرورگری جاوااسکریپت را پشتیبانی نکند، به جای اجرای اسکریپت کدی را به کاربر نمایش می دهد. برای جلوگیری از این مسئله می توانید کامنت های HTML را در اطراف جاوااسکریپت قرار دهید، همانطور که در زیر می بینید.

 

عنصر < noscript>

می توانید یک سری اطلاعت جایگزین به کاربری ارائه دهید که مرورگر وی اسکریپت ها را پشتیبانی نمی کند، همچنین برای کاربرهایی که گزینه ی script مرورگر خود را غیرفعال کرده اند. شما می توانید اینکار را با استفاده از برچسب < noscript> انجام دهید.

 

JavaScript Example

نمونه سه

جهت مشاهده نمونه مثال ها برروی دوره آموزش طراحی سایت کلیک نمایید.

 

فونت ها

آموزش طراحی سایت 

 

فونت ها

فونت ها نقش مهمی در زیبا ساختن و خواناتر کردن وب سایت بازی می کنند. ظاهرو رنگ فونت به طور کامل بستگی به کامپیوتر و مرورگری دارد که استفاده می شود، اما شما می توانید از برچسب < font>در HTML برای افزودن استایل، سایز و رنگ به متن خود در وب سایت استفاده کنید. می توانید از یک برچسب< basefont> برای تنظیم تمام متن خود به اندازه، ظاهر و رنگ یکسان استفاده کنید.
برچسب فونت دارای سه ویژگی به نام های size، color و face می باشد که فونت شکا را به دلخواه در می آورد. برای تغییر هرکدام از ویژگی های فونت در هر زمانی در صفحه ی وب خود، به سادگی از برچسب < font> استفاده کنید. متنی که دنبال می کند، تغییر یافته با قی می ماند تا زمانی که شما آن را با < /font> برچسب ببندید. شما می توانید یکی از ویژگی ها یا همه ی ویژگی های داخل برچسب < font> را تغییر دهید.

 

نکته:

برچسب های font و basefont استفاده نمی شوند و احتمال می رود که در ورژن های بعدی HTML حذف شوند. بنابراین نباید مورد استفاده قرار بگیرند، پیشنهاد می شود که برای اجرای فونت های خود از استایل های CSS استفاده کنید. اما برای رسیدن به هدف این فصل برچسب های font و basefont رابا جزئیات توضیح می دهد.

 

تنظیم اندازه ی فونت

شما می توانید با استفتده از ویژگی size اندازه فونت محتوا را تنظیم کنید. دامنه ی مقادیر قابل قبول از 1 (کوچکترین) تا 7 (بزرگترین) می باشد. اندازه ی فونت پیش فرض 3 می باشد.

 مثال:

 

<!DOCTYPE html>

<html>

<head>

    <title>Setting Font Size</title>

</head>

<body>

    <font size="1">Font size="1"</font><br />

    <font size="2">Font size="2"</font><br />

    <font size="3">Font size="3"</font><br />

    <font size="4">Font size="4"</font><br />

    <font size="5">Font size="5"</font><br />

    <font size="6">Font size="6"</font><br />

    <font size="7">Font size="7"</font>

</body>

</html>

 

اندازه ی فونت مربوط

شما می توانید مشخص کنید چه تعداد از فونت ها بزرگتر و چه تعداد کوچکتر از اندازه ی فونت حاضر باشند. می توانید آن را مانند< font size="+n"> or < font size="-n"> مشخص کنید.

 مثال:

نمونه دو

 

<!DOCTYPE html>

<html>

<head>

    <title>Relative Font Size</title>

</head>

<body>

    <font size="-1">Font size="-1"</font><br />

    <font size="+1">Font size="+1"</font><br />

    <font size="+2">Font size="+2"</font><br />

    <font size="+3">Font size="+3"</font><br />

    <font size="+4">Font size="+4"</font>

</body>

</html>

 

تنظیم ظاهر فونت

شما می توانید با استفاده از ویژگی face ظاهر فونت را تنظیم کنید، اما باید بدانید که اگر کاربر بازدیدکننده ی صفحه، فونت را نصب نکرده باشد، قادر به دیدن آن نخواهد بود. در عوض کاربر ظاهر فونت پیش فرض را می بیند که برای کامپیوترش مناسب می باشد.

 مثال:

نمونه سه

 

<!DOCTYPE html>

<html>

<head>

    <title>Font Face</title>

</head>

<body>

    <font face="Times New Roman" size="5">Times New Roman</font><br />

    <font face="Verdana" size="5">Verdana</font><br />

    <font face="Comic sans MS" size="5">Comic Sans MS</font><br />

    <font face="WildWest" size="5">WildWest</font><br />

    <font face="Bedrock" size="5">Bedrock</font><br />

</body>

</html>

 

تعیین ظاهر فونت جایگزین

یک بازدید کننده فقط قادر خواهد بود فونت شما را ببیند، اگر آن را نصب شده روی کامپیوتر خود داشته باشد. بنابراین امکان تعیین دو یا بیشتر از دو ظاهر جایگزین با ارائه ی نام های مربوط به فونت ها وجود دارد.

 

< font face="arial,helvetica">

< font face="Lucida Calligraphy,Comic Sans MS,Lucida Console">

 

 

 

اگر هیچکدام از فونت های ارائه شده نصب نشده باشند، بنابراین فونت پیش فرض Times New Roman نمایش داده خواهد شد.

 

تنظیم رنگ فونت

شما می توانید با استفاده از ویژگی color هر رنگی رابرای فونت تنظیم کنید. شما می توانید رنگ مورد نظر خود را یا با استفاده از نام رنگ و یا با استفاده از کد هگزادسیمال برای آن رنگ تعیین کنید.

 مثال:

نمونه چهار

<!DOCTYPE html>
<html>
<head>
    <title>Setting Font Color</title>
</head>
<body>
    <font color="#FF00FF">This text is in pink</font><br />
    <font color="red">This text is red</font>
</body>
</html>

 

 

 

 

عنصر < basefont>

انتظار می رود که عنصر < basefont> یک اندازه، رنگ و ظاهر پیش فرض برای هر بخشی از داکیومنت که در برچسب < font>قرار نمی گیرند، تنظیم کند. شما می توانید از عناصر < font>استفاده کنید تا تنظیمات < basefont> را انجام دهید.
برچسب < basefont> همچنین ویژگی های رنگ، اندازه و ظاهر را می گیرد و با دادن مقدار بیشتر از 1+ برای فونت های بزرگتر و کمتر از 2- برای فونت های کوچکتر، تنظیمات فونت مربوطه را پشتیبانی می کند.

 مثال:

نمونه پنج

<!DOCTYPE html>
<html>
<head>
    <title>Setting Basefont Color</title>
</head>
<body>
    <basefont face="arial, verdana, sans-serif" size="2" color="#ff0000">
    <p>This is the page's default font.</p>
    <h2>Example of the <basefont&gt; element</h2>
    <p>
        <font size="+2" color="darkgray">
            This is darkgray text with two sizes larger
        </font>
    </p>
    <p>
        <font face="courier" size="-1" color="#000000">
            It is a courier font, a size smaller and black in color.
        </font>
    </p>
</body>
</html>

 

پس زمینه در html

آموزش طراحی سایت 

background در html

به طور پیش فرض رنگ زمینه ی صفحه ی وب شما سفید می باشد. ممکن است این زمینه را دوست نداشته باشید، اما نگرانی وجود ندارد. HTML دو روش مناسب زیر را ارائه می دهد تا زمینه ی صفحه وب خود را به دلخواه بیارایید.

 

• زمینه ی HTML با رنگ ها.
• زمینه ی HTML با تصاویر.

اکنون اجازه بدهید هر دو روش را یکی یکی و با استفاده از مثال های مناسب بررسی کنیم.

 

زمینه ی HTML با رنگها

ویژگی bgcolor برای کنترل زمینه ی یک عنصر HTML، به ویژه بدنه ی صفحه و زمینه ی جدول، استفاده می شود. در زیر ترکیب استفاده از bgcolor را با هر برچسب HTML می بینید.

 

 

< tagname bgcolor="color_value" ...>

 

این color- value می تواند به هرکدام از فرمت های زیر ارائه شود.

 

<!-- Format 1 - Use color name -->

< table bgcolor="lime">

 

<!-- Format 2 - Use hex value -->

< table bgcolor="#f1f1f1">

 

<!-- Format 3 - Use color value in RGB terms -->

< table bgcolor="rgb(0,0,120)">

 

 مثال:

در اینجا مثالی را می بینید از تنظیم زمینه ی یک برچسب HTML.

 

نمونه یک

<!DOCTYPE html>
<html>
<head>
    <title>HTML Background Colors</title>
</head>
<body>
    <!-- Format 1 - Use color name -->
    <table bgcolor="yellow" width="100%">
        <tr>
            <td>
                This background is yellow
            </td>
        </tr>
    </table>
    <!-- Format 2 - Use hex value -->
    <table bgcolor="#6666FF" width="100%">
        <tr>
            <td>
                This background is sky blue
            </td>
        </tr>
    </table>
    <!-- Format 3 - Use color value in RGB terms -->
    <table bgcolor="rgb(255,0,255)" width="100%">
        <tr>
            <td>
                This background is green
            </td>
        </tr>
    </table>
</body>
</html>

زمینه ی HTML با تصاویر

آموزش html css

ویژگی background همچنین می تواند برای کنترل زمینه ی یک عنصر HTML، به ویژه بدنه ی صفحه و زمینه های جدول، استفاده شود. شما می توانید یک تصویر را به عنوان زمینه ی صفحه و یا جدول HTML خود استفاده کنید. در زیر ترکیب استفاده از ویژگی background را با هر عنصر HTML می بینید.

 

 توجه:

ویژگی background به عنوان ویژگی خوبی تلقی نمی شود و توصیه می شود از style sheet برای تنظیم زمینه استفاده کنید.

 

 

< tagname background="Image URL" ...>

 

 

متداول ترین فرمت های مورد استفاده ی تصویر عبارتند از JPEG، PNG و GIF.

 

مثال:

در اینجا مثال هایی را از تنظیم تصویر به عنوان زمینه ی جدول مشاهده می کنید.

 

نمونه دو

<!DOCTYPE html>
<html>
<head>
    <title>HTML Background Images</title>
</head>
<body>
    <!-- Set table background -->
    <table background="http://tahlildadeh.com/Temp/Html/html.jpg" width="100%" height="400">
        <tr>
            <td>
                This background is filled up with HTML image.
            </td>
        </tr>
    </table>
</body>
</html>

 

زمینه های طرح دار و شفاف

شما ممکن است الگوها و زمینه های شفاف بسیاری را در وب سایت های نختلف دیده باشید. این امر به راحتی و با استفاده از تصاویر طرح دار و شفاف در زمینه قابل دستیابی می باشد. توصیه می شود در هنگام ایجاد تصاویر طرح دار یا شفاف GIF یا PNG، از کوچکترین ابعاد ممکن آنها استفاده کنید، حتی به کوچکی 1x1 برای جلوگیری از بارگذاری آهسته.

 مثال:

در اینجا مثالی از تنظیم یک الگوی زمینه برای یک جدول را مشاهده می کنید.

 

نمونه سه

 

<!DOCTYPE html>

<html>

<head>

    <title>HTML Background Images</title>

</head>

<body>

 

    <!-- Set a table background using pattrern -->

    <table background="/images/pattern1.jpg" width="20%" height="100">

        <tr>

            <td>

                This background is filled up with a pattern image.

            </td>

        </tr>

    </table>

    <!-- Another example on table background using pattrern -->

    <table background="http://tahlildadeh.com/Temp/Html/pattern2.jpeg" width="20%" height="100">

        <tr>

            <td>

                This background is filled up with a pattern image.

            </td>

        </tr>

    </table>

</body>

</html>

 

 

آموزش Iframes در html

آموزش طراحی سایت - آموزش Iframes در html

آموزش Iframes

شما می توانید یک frame درون خطی را با استفاده از برچسب < iframe>مربوط به HTML تعریف کنید. این برچسب به برچسب < frameset>ارتباطی ندارد، در عوض می تواند در هرجایی در داکیومنت شما ظاهر شود. برچسب< iframe>یک محدوده ی مستطیلی را در داخل داکیومنت تعریف می کند که در آن مرورگر می تواند یک داکیومنت مجزا را ارائه دهد، مانند نوارهای اسکرول و حاشیه ها.
ویژگی src برای مشخص کردن URL مربوط به داکیومنتی استفاده می شود که حاوی frame درون خطی می باشد.

 مثال:

در زیر مثالی را می بینید که چگونگی استفاده از < iframe> را توضیح می دهد.

 

نمونه یک

 

<!DOCTYPE html>

<html>

<head>

    <title>HTML Iframes</title>

</head>

<body>

    <p>Document content goes here...</p>

    <iframe src="/html/menu.htm" width="555" height="200">

        Sorry your browser does not support inline frames.

    </iframe>

    <p>Document content also go here...</p>

</body>

</html>

 

 

ویژگی های برچسب < iframe>

بسیاری از ویژگی های برچسب < iframe> شامل نام، گروه، حاشیه، id، longdesk، طول حاشیه، عرض حاشیه، نام، اسکرول کردن، روش و تیتر، درست مانند ویژگی های متناظر با برچسب < frame> رفتار می کنند.

 

 

Attribute	Description
src	این ویژگی برای نام گذاری فایلی استفاده می شود که باید در frame بارگذاری شود. مقدار آن می تواند هر URL باشد. برای مثال src="/html/top_frame.htm" فایل HTML موجود در مسیر html را بارگذاری خواهد کرد.
name	این ویژگی به شما اجازه می دهد تا یک frame را نامگذاری کنید. این ویژگی نشان می دهد که یک داکیومنت در کدام frame باید بارگذاری شود. هنگامی که می خواهید لینک هایی را در یک frame ایجاد کنید که صفحاتی را در یک frame دیگر بارگذاری می کند، که در این مورد دومین frame برای تشخیص خود به عنوان هدف لینک به نام نیاز دارد، در اینجا این ویژگی بسیار مهم است.
frameborder	این ویژگی مشخص می کند که آیا حاشیه های frame نشان داده شوند یا خیر. این ویژگی مقدار داده شده به ویژگی frameborder روی برچسب < frameset> را می گیرد، البته اگر مقداری مشخص شده باشد، این مقدار می تواند 1 (بله) و یا 0 (خیر) باشد.
marginwidth	این ویژگی به شما اجازه می دهد تا عرض فضای بین حاشیه های چپ و راست frame و محتوای آن را مشخص کنید. مقدار به پیکسل داده می شود. برای مثال marginwidth="10".
marginheight	این ویزگی به شما اجازه می دهد تا طول فضای بین بالا و پایین حاشیه ی frame و محتوای آن را مشخص کنید. مقدار به پیکسل داده می شود. برای مثال marginheight="10"
noresize	به طور پیش فرض هر frame را با کلیک کردن و درگ کردن روی حاشیه های آن می توانید تغییر اندازه دهید. ویژگی noresize مانع تغییر اندازه ی frame توسط یوزر می شود. برای مثال noresize="noresize".
scrolling	این ویژگی ظاهر نارهای اسکرول نمایان شده در frame را کنترل می کند. این ویزگی مقادیر "yes", "no" یا "auto"را می گیرد. برای مثال scrolling="no" به معنای نبودن نوارهای اسکرول می باشد.
longdesc	این ویژگی به شما اجازه می دهد تا یک لینک به صفحه ای حاوی یک توصیف طولانی از محتوای frame، ارائه بدهید. برای مثال longdesc="framedescription.htm"

 

آموزش قابها در html

آموزش طراحی سایت

قاب های HTML

قاب های HTML برای تقسیم پنجره ی مرورگر شما به چند بخش استفاده می شوند که هر بخش می تواند یک داکیومنت مجزای HTML رابارگذاری کند. مجموعه ای از چارچوب ها در پنجره ی مروگر به عناون frameset شناخته می شوند. به روش مشابهی که جدول ها سازماندهی می شوند، پنجره نیز به چارچوب های مختلف تقسیم می شود: در ستون ها و ردیف ها.

 

نقطه ضعف های چارچوب ها:

در استفاده از چارچوب ها نقاط ضعفی وجود دارد، بنابراین هرگز توصیه نمی شود در صفحات وب خود از این چارچوب ها استفاده کنید.
برخی دستگاه های کوچکتر نمی توانند این چارچوب ها را در خود داشته باشند، زیرا صفحه آنها آنقدر بزرگ نیست که تقسیم شود.
گاهی اوقات صفحه ی شما در یک کامپیوتر متفاوت به خاطر وضوح تصویر متفاوت، طور دیگری نمایش داده می شود.
ممکن است دکمه ی بازگشت مرورگر آنطوری که کاربر انتظار دارد کار نکند.
هنوز مرورگرهایی هستند که فن آوری چارچوب را پشتیبانی نمی کنند.

 

ایجاد چارچوب ها:

برای استفاده از چارچوب ها در یک صفحه از برچسب < frameset> به جای < body>استفاده می کنیم. برچسب< frameset> چگونگی تقسیم پنجره به چارچوب را تعریف می کند. ویژگی rows از برچسب < frameset> چارچوب های افقی و ویژگی cols نیز چارچوب های عمودی را تعریف می کنند. هر چارچوب توسط برچسب < frame> نشان داده شده است و تعریف می کند که کدام داکیومنت HTML باید در داخل چارچوب باز شود.

 

 مثال:

در زیر مثالی را برای ایجاد سه چارچوب افقی می بینید.

 

نمونه یک

 

<!DOCTYPE html>
<html xmlns="http://www.w3.org/1999/xhtml">
<head>
    <title>HTML Frames</title>
</head>
<frameset rows="25%,50%,25%">
    <frame name="left" src="http://tahlildadeh.com/Temp/Html/top_frame.htm" />
    <frame name="center" src="http://tahlildadeh.com/Temp/Html/main_frame.htm" />
    <frame name="right" src="http://tahlildadeh.com/Temp/Html/bottom_frame.htm" />
    <noframes>
        <body>
            Your browser does not support frames.
        </body>
    </noframes>
</frameset>
</html>

 

ویژگی های برچسب < frameset>: 

 

Attribute	Description
cols	تعداد ستون ها و اندازه ی هر ستون را در frameset مشخص می کند. شما می توانید عرض هر ستون را به یکی از چهار روش زیر مشخص کنید: مقادیر مطلق به پیکسل، برای مثال برای ایجاد سه چارچوب عمودی از cols="100, 500,100" استفاده کنید. درصدی از پنجره ی مرورگر، برای مثال برای ایجاد سه چارچوب عمودی از cols="10%, 80%,10%" استفاده کنید. استفاده از سمبل wildcard ، برای مثال برای ایجاد سه چارچوب عمودی از cols="10%, *,10%" استفاده کنید. در این مورد wildcard باقیمانده ی پنجره را فرا می گیرد. به عنوان عرض های پنجره ی مرورگر، به عنوان مثال برای ایجاد سه چارچوب عمودی از cols="3*,2*,1*" استفاده کنید. این یک جایگزین بری درصدها می باشد. شما می توانید از عرض های مربوط پنجره ی مرورگر استفاده کنید. در اینجا پنجره به شش بخش تقسیم می شود: اولین ستون نصف پنجره را فرا می گیرد، دومین ستون یک سوم و سومین ستون یک ششم آن را.
rows	این ویژگی درست مانند ویژگی cols کار می کند و همان مقادیر را به خود می گیرد، اما برای مشخص کردن ردیف ها در frameset استفاده می شود. برای مثال برای ایجاد دو چارچوب افقی از rows="10%, 90%" استفاده کنید. می توانید طول هر ردیف را به همان روشی که در بالا در مورد ستون ها توضیح داده شد، مشخص کنید.
border	این ویژگی عرض حاشیه ی هر چارچوب را به پیکسل مشخص می کند. برای مثال border="5" . مقدار 0 به معنای بدون حاشیه می باشد.
frameborder‍‍‍	این ویژگی مشخص می کند که آیا بین چارچوب ها باید حاشیه ی سه بعدی نمایش داده شود. این ویژگی مقدار 1 (بله) و 0 (خیر) را به خود می گیرد. برای مثال frameborder="0" به معنای بدون حاشیه می باشد.
framespacing	این ویژگی مقدار فضای بین چارچوب ها را در یک frameset مشخص می کند. این ویژگی می تواند هرمقدار داخلی به خود بگیرد. برای مثال framespacing="10" به معنای وجود 10 پیکسل فضا بین هر چارچوب می باشد.

ویژگی های برچسب < frame>

Attribute	Description
src	این ویژگی برای ارائه ی نام فایلی که باید در چارچوب بارگذاری شود، مورد استفاده قرار می گیرد. مقدار آن هر URL می تواند باشد. برای مثال src="/html/top_frame.htm" یک فایل HTML موجود در مسیر html بارگذاری خواهد کرد.
name	این ویزگی به شما اجازه می دهد تا یک چارچوب را نام گذاری کنید. این ویژگی نشان می دهد که داکیومنت در کدام چارچوب باید بارگذاری شود؛ به ویژه در هنگام ایجاد لینک در یک چارچوب که صفحاتی را روی یک چارچوب دیگر بارگذاری می کند، که در آن مورد frame دوم برای مشخص کردن خود به عنوان هدف لینک، بسیار مهم است.
frameborder	این ویژگی مشخص می کند که آیا حاشیه های مربوط به frame نشان داده می شوند یا نه. این امر مقدار داده شده به ویژگی frameborder را روی برچسب می گیرد، اگر مقداری ارائه شده باشد و این ویژگی می تواند مقادیر 1 (بله) و 0 (خیر) بگیرد.
marginwidth	این ویژگی به شما اجازهمی دهد تا عرض فضای بین چپ و راست حاشیه های frame و محتوای آن را مشخص کنید. این مقدار به پیکسل داده می شود. برای مثال marginwidth="10"
marginheight	این ویژگی به شما اجازهمی دهد تا طول فضای بین بالا و پایین حاشیه های frame و محتوای ان را مشخص کنید. مقدار به پیکسل داده می شود. برای مثال marginheight="10".
noresize	به طور پیش فرض شما می توانید با کلیک کردن و درگ کردن روی حاشیه های frame هر گونه frame را تغییر اندازه بدهید. ویژگی noresize قابلیت تغییر اندازه ی یک frame را ازبین می برد. برا مثال noresize="noresize"
scrolling	این ویژگی ظاهر اسکرول بارهایی را که روی frame نمایان می شوند، کنترل می کند. این ویژگی مقدار "yes", "no" یا "auto"به خود می گیرد. برای مثال scrolling="no" به این معناست که frame نباید اسکرول بار داشته باشد.
longdesc	این ویژگی به شما اجازه می دهد تا به صفحه ای دارای توضیح طولانی در مورد محتوای frame یک لینک ارائه دهید. برای مثال longdesc="framedescription.htm"

مرورگرهایی که frame ها را پشتیبانی می کنند

اگر کاربر از مرورگرهای قدیمی یا مرورگرهایی استفاده کند که frame را پشتیبانی نمی کنند، عنصر < noframes>باید به یوزر نمایش داده شود. بنابراین شما باید یک عنصر < body>را داخل عنصر < noframes>قرار دهید، زیرا تصور می شود که عنصر< frameset>جایگزین عنصر< body>می شود. اما اگر یک مرورگر < frameset>را درک نکند، بنابراین باید آنچه را که داخل عنصر< body>می باشد درک کند که حاوی عنصر < noframes>می باشد.
شما می توانید به یوزرهای خود که از مرورگرهای قدیمی استفاده می کنند، پیام هایی بدهید. برای مثال پیام Sorry!! your browser does not support frames. ، همانطور که در مثال بالا نشان داده شده است.

 

نام frame و ویژگی های target

یکی از محبوب ترین موارد استفاده از frame قرار دادن نوارهای مسیریابی در یک frame و سپس بارگذاری صفحات اصلی در یک frame مجزا می باشد.

 مثال:

اجازه بدهید مثال زیر را بررسی کنیم که داری کد زیر می باشد:

 

آموزش html css

نمونه دو

<!DOCTYPE html>
<html xmlns="http://www.w3.org/1999/xhtml">
<head>
    <title>HTML Frames</title>
</head>
<frameset cols="25%,50%,25%">
    <frame name="left" src="http://tahlildadeh.com/Temp/Html/top_frame.htm" />
    <frame name="center" src="http://tahlildadeh.com/Temp/Html/main_frame.htm" />
    <frame name="right" src="http://tahlildadeh.com/Temp/Html/bottom_frame.htm" />
    <noframes>
        <body>
            Your browser does not support frames.
        </body>
    </noframes>
</frameset>
</html>

 

 

در اینجا دو ستون ایجاد کرده ایم که قرار است با دو ستون پر شوند. اولین frame دارای عرض 200 پیکسل می باشد و حاوی نوار منوی مسیر یابی می باشد که توسط فایل menu.htm اجرا می شود. دومین ستون فضای باقیمانده را پر کرده و حاوی بخش اصلی صفحه خواهد بود و توسط فایل main.htm اجرا می شود. برای هرسه لینک موجود در نوار منو یک frame هدف به عنوان main_page ذکر کرده ایم، بنابراین هر زمان روی لینک های موجود در نوار منو کلیک کنید، لینک موجود در main_page باز خواهد شد.
در زیر محتوای فایل menu.htm را مشاهده می کنید.

 

نمونه سه

<!DOCTYPE html>

<html xmlns="http://www.w3.org/1999/xhtml">

<body bgcolor="#4a7d49">

   <a href="http://www.google.com" target="main_page">Google</a>

  <br /><br />

    <a href="http://www.microsoft.com" target="main_page">Microsoft</a>

   <br /><br />

</body>

</html>

 

در زیر محتوای فایل main.htm را مشاهده می کنید.

 

نمونه چهار

<!DOCTYPE html>

<html xmlns="http://www.w3.org/1999/xhtml">

<body bgcolor="#b5dcb3">

    <h3>This is main page and content from any link will be displayed here.</h3>

    <p>So now click any link and see the result.</p>

</body>

</html>

 

اکنون می توانید لینک های موجود در پنل چپ را کلیک کرده و نتیجه را مشاهده کنید. ویژگی target نیز یکی از مقادیر زیر را می گیرد:

 

Option	Description
_self	صفحه را روی frame جاری بارگذاری می کند.
_blank	صفحه را روی یک پنجره ی مرورگر جدید بارگذاری کرده ، در حالیکه یک پنجره ی جدید باز می کند.
_parent	صفحه را روی پنجره ی اصلی بارگذاری می کند که در مورد یک frameset مجزا مرورگر اصلی پنجره می باشد.
_top	صفحه را روی پنجره ی مرورگر بارگذاری می کند، در حالیکه هر frame موجود را جایگزین می کند.
targetframe	صفحه را در یک target frame نام گذاری شده بارگذاری می کند.

 

آموزش لینک ایمیل در HTML

آموزش طراحی سایت -آموزش لینک ایمیل در HTML

لینک ایمیل HTML

قرار دادن یک لینک ایمیل HTML روی صفحه ی وب خود کار سختی نیست، اما این کار ممکن است باعث بروز مشکل اسپم های غیرضروری در اکانت ایمیل شما شود. افرادی هستند که می توانند برنامه هایی را برای جمع آوری چنین ایمیل هایی اجرا کنند و سپس آنها را با راه های مختلف برای اسپم کردن استفاده کنند.
می توانید از گزینه دیگری استفاده کنید تا افراد به راحتی بتوانند به شما ایمیل ارسال کنند. یک گزینه می تواند استفاده از فرم های HTML باشد برای جمع آوری داده های یوزر و سپس استفاده ازاسکریپت PHP یا CGI برای ارسال ایمیل.
برای یک مثال ساده، فرم Contact Us را چک کنید. با استفاده از این فرم یک فیدبک از یوزر گرفته و سپس از یک برنامه ی CGI استفاده می کنیم که در حال جمع آوری این اطلاعات و ارسال ایمیل به یک email ID ارائه شده می باشد.

 

برچسب HTML Email

برچسب < a> در HTML برای مشخص کردن یک آدرس ایمیل و ارسال ایمیل، گزینه هایی را به شما ارائه می دهد. در حالیکه از برچسب < a> به عنوان یک email tag استفاده می کنید، از mailto:email address همراه با ویژگی href نیز استفاده خواهید کرد. در زیر ترکیب استفاده از mailto را به جای استفاده از http می بینید.

 

نمونه یک

<!DOCTYPE html>
<html>
<head>
    <title>SendMail</title>
</head>
<body>
    <a href="mailto:[e-mail]">Send Email</a>
</body>
</html>

اکنون اگر یوزر روی این لینک کلیک کند، email client آغاز به کار خواهد کرد ( مانند lotus notes و outlook express و غیره.) که روی کامپیوتر شما نصب شده است. ریسک دیگری در استفاده از این گزینه برای ارسال ایمیل وجود دارد، زیرا اگر یوزر email client نصب شده روی کامپیوتر خود نداشته باشد، ارسال ایمیل ممکن نحواهد بود.

 

تنظیمات پیش فرض

شما می توانید یک موضوع ایمیل و یک بدنه ی ایمیل پیش فرض همراه با آدرس ایمیل خود ایجاد کنید. در زیر مثال استفاده از بدنه و موضوع پیش فرض را مشاهده می کنید.

 

نمونه دو

<!DOCTYPE html>
<html>
<head>
    <title>SendMail</title>
</head>
<body>
    <a href="mailto:[e-mail]?subject=Feedback&body=Message">
        Send Feedback
    </a>

</body>
</html>